Ιωάννης Γιαγκιόζης Γυμνάσιο Βέλου

 

2^ος ΕΠΑΙΝΟΣ ΠΟΙΗΣΗΣ (ΓΥΜΝΑΣΙΟ

 

Ράγες από στάχτη

 

Τρένο που φεύγει, δίχως φωνή,

στις ράγες βαδίζει, μα δίχως ψυχή.

Σημάδια του χρόνου, σκουριά και σκιές,

μα πίσω του αφήνει μονάχα πληγές.

 

Σφυρίγματα χάθηκαν μέσα στη νύχτα,

χέρια που τρέμανε, λόγια γεμάτα πίκρα.

Μια πόλη κοιμάται, μα κάποιοι δεν γυρίσαν,

κι άλλοι στις στάχτες ζωές αναζητήσαν.

 

Ποιοι άφησαν ράγες να γίνουν παγίδα;

Ποιοι κρύψαν την αλήθεια με ψέματα ίδια;

Ποιοι μέτρησαν λάθος ανθρώπινες ζωές

και γίναν αριθμοί οι παιδικές φωνές;

 

Μα οι ψυχές δε σωπαίνουν ποτέ,

στον άνεμο γίνονται κύμα και λένε:

«Εμείς δεν χαθήκαμε, εδώ θα φανούμε,

μες στις συνειδήσεις νεκροί δε θα ζούμε».