Δέσποινα Λαζαρίδη Οι γονείς μου

 

ΕΠΑΙΝΟΣ ΠΟΙΗΣΗΣ (ΓΥΜΝΑΣΙΟ)

 Γυμνάσιο Ισθμίας

 

 

Την πιο μεγάλη αγάπη και ευτυχία

εγώ την νιώθω μέσα μου βαθιά

σαν έρχονται πρωί και με ξυπνάνε

απ΄ του ύπνου τη ζεστή την αγκαλιά.

 

Και να 'μαι, ξεπροβάλλω στο κατώφλι

μικρούλα, τρυφερή και χαρωπή

τον δρόμο ξεκινώ για το σχολείο

εφόδια να αποκτήσω στη ζωή.

 

Μετά  θα συνεχίσω τον αγώνα

και πάλι, για μαντέψτε, θα'ναι εκεί

δίπλα μου καλοκαίρι και χειμώνα

ακούραστοι φρουροί βράδυ- πρωί.

 

Και όταν, πρώτα ο Θεός, θα μεγαλώσω

και ανοίξω τα φτερά μου σαν πουλί,

διακριτικά θα στέκουν με καμάρι,

γιατί, ό,τι θα ΄χω γίνει, θα ΄ναι αυτοί!