Ελένη Ζαφειροπούλου Έρωτας και τιμωρία

 

ΕΠΑΙΝΟΣ  (ΓΥΜΝΑΣΙΟ)        Homo Educandus Αγωγή

 

 

     Δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του, όταν είδε θετική απάντηση από την Ανθή. Ένιωσε πως ήταν το πιο ριψοκίνδυνο μήνυμα που έχει στείλει ποτέ. Πριν από λίγο ο Ιάσονας είχε σκαρφιστεί κάτι για να μπορέσουν επιτέλους οι γονείς του να τον αποδεχτούν και πέτυχε. Η χαρά του ήταν απερίγραπτη.

    Από την πρώιμη εφηβική ηλικία ο Ιάσονας είχε καταλάβει πως είναι ξεχωριστός, δεν είναι σαν τα άλλα αγόρια στο σχολείο του. Εκείνα τα αγόρια ήθελαν απλώς να παίζουν ποδόσφαιρο ή μπάσκετ και να έχουν πολλά κορίτσια να τους θαυμάζουν. Όμως ο Ιάσονας δεν ήταν έτσι. Του άρεσε να παίζει άρπα και να γράφει τραγούδια, κάτι που αυτομάτως τον καθιστούσε «διαφορετικό» και το άτομο το οποίο όλοι μπορούσαν να εκμεταλλευτούν. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Ιάσονας είχε δεχτεί υβριστικά σχόλια είτε από τους συμμαθητές του είτε ακόμη και από την οικογένειά του. Όποτε συνέβαινε αυτό, κλειδωνόταν στο δωμάτιό του και έκλαιγε ώσπου να τον πάρει ο ύπνος. Στη δευτέρα Γυμνασίου όμως το θέμα, όπως πίστευαν οι γονείς του, ήταν ξεκάθαρο, του άρεσε ένα αγόρι γλυκό και συναισθηματικό, ο Πέτρος. Δεν είχε ξανανιώσει κάτι τέτοιο ποτέ στη ζωή του. Ήταν ο πρώτος τέτοιου είδους ενθουσιασμός.

     Οι γονείς του όταν το αντιλήφθηκαν, δεν μπορούσαν να το πιστέψουν. Ήξεραν πως το παιδί τους δεν είναι σαν τα άλλα αγόρια της ηλικίας του, αλλά ποτέ δεν φαντάστηκαν ότι θα συνέβαινε. Το μοιράστηκαν  κιόλας με φίλους τους και με ψυχολόγο για να πάρουν γνώμες σχετικά με το πρόβλημα. Το χειρότερο ήταν ότι το ανέφεραν και στους γονείς των συμμαθητών του Ιάσονα. Έτσι την επόμενη μέρα έγινε γνωστό ότι ο Ιάσονας είναι διαφορετικός και ότι δεν του άρεσαν τα κορίτσια. Όλο το σχολείο άρχισε να τον αποκλείει, μαθητές και καθηγητές. Ήταν εφιάλτης το σχολείο γι΄ αυτόν .Μέχρι και στο σπίτι του γίνονταν χειρότερα τα πράγματα .Μια μέρα η μητέρα του ξεπέρασε κάθε όριο. Απείλησε τον ίδιο πώς αν δεν γίνει φυσιολογικός ,δεν θα είναι ευπρόσδεκτος στο σπίτι. Είχε περιθώριο να το σκεφτεί μόλις 48 ώρες. Τι αστείο! Ήξερε πως οι γονείς του δεν υποστήριζαν τις επιλογές του, αλλά ένιωσε πως ήταν βάρος .Σκέφτηκε, επίσης, άμα δεν υπήρχε πια, θα ήταν όλοι ήσυχοι και θα σταματούσαν να τον κοροϊδεύουν πλέον. Έτσι σκέφτηκε να βάλει τέλος στη ζωή του. Δεν ήταν δύσκολο για αυτόν, δύσκολο είναι να ζει με αυτές τις συνθήκες. Μόνο ένα μαχαίρι χρειαζόταν για να κόψει τις φλέβες του κι όλοι θα ηρεμούσαν. Ήταν έτοιμος να το κάνει, όταν μια γρήγορη σκέψη πέρασε από το μυαλό του που κατάφερε να απαλύνει τον πόνο που ένιωθε. «Αν δεν ήμουν ο μόνος που νιώθω έτσι;» Το μαχαίρι έπεσε από το χέρι του και το βλέμμα του καρφώθηκε στον τοίχο. Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό ,ένα χαμόγελο έλαμψε το πρόσωπό του. Μάζεψε το μαχαίρι και το έκρυψε.

   Έπειτα άνοιξε τον υπολογιστή και άρχισε να ψάχνει στο διαδίκτυο απεγνωσμένα για ιστοσελίδες με άτομα τα οποία νιώθουν μόνα και είναι διαφορετικά. Η απάντηση τον άφησε άφωνο. Ήταν πολλά άτομα που βίωναν τα ίδια με αυτόν. Μετά από αρκετή ώρα ,ψάχνοντας σε διάφορες σελίδες, βρήκε ένα κορίτσι, την Ανθή. Η Ανθή απαντούσε σε όλα τα σχόλια των διαδικτυακών φίλων της, δίνοντας απαντήσεις σε όλους. Έτσι άφησε κι ο Ιάσονας ένα σχόλιο, θέλοντας να ακούσει αυτά τα παρηγορητικά λόγια. Δεν χρειάστηκε να περιμένει για πολύ για να πάρει την απάντηση που τόσο αποζητούσε . Ξεκίνησε η συνομιλία του Ιάσονα και της Ανθής . Μιλούσαν κάθε μέρα για πολλές ώρες . Η Ανθή ήταν ένα κορίτσι στην ηλικία του Ιάσονα  και είχε έναν αδελφό δίδυμο τον Περικλή, ο οποίος βρισκόταν στην ίδια κατάσταση με τον Ιάσονα. Γι` αυτό και μπορεί να συμπονέσει όλους αυτούς που άφηναν τα σχόλια στη σελίδα .

     Μετά από πολλούς μήνες διαδικτυακής γνωριμίας και συζήτησης, οι δύο έφηβοι αποφάσισαν να συναντηθούν από κοντά. Συμφώνησαν να βρεθούν σε μια πλατεία λίγο πιο κάτω από το σπίτι του Ιάσονα, μιας που τα παιδιά ανακάλυψαν πως μένουν κοντά .

     Όταν ο Ιάσονας έβαλε  τα παπούτσια του για να βγει έξω, η μητέρα του τον ρώτησε πού πήγαινε. Τότε ο Ιάσονας της απάντησε πως θα συναντήσει ένα κορίτσι . Η μητέρα του φούσκωσε σαν παγώνι από τη χαρά της που το αγόρι της επιτέλους είχε βρει κορίτσι και έπαψε να είναι διαφορετικός . Ο Ιάσονας κατανοώντας το ύφος της έφυγε με μια χαρά για το ραντεβού του.

     Ο Ιάσονας έφτασε στο σημείο συνάντησης. Έκατσε σε ένα παγκάκι περιμένοντας ένα κορίτσι να περάσει και να τον ρωτήσει αν είναι ο Ιάσονας. Πέρασαν πολλά κορίτσια, τα οποία ο Ιάσονας τα κοιτούσε μέσα στα μάτια ανυπομονώντας για την άφιξη της. Όσο περίμενε ο Ιάσονας κλοτσούσε μια πέτρα, ξεφυσώντας. Τα λεπτά έγιναν ώρες, όμως η Ανθή δεν εμφανιζόταν. Ο Ιάσονας σηκώθηκε από το παγκάκι στο οποίο καθόταν για να φύγει. Ξαφνικά, ένα πανέμορφο κορίτσι σαν άγγελος εμφανίστηκε από μακριά. «Περίμενε ,είσαι ο Ιάσονας;» Ο Ιάσονας στράφηκε προς το μέρος της και την παρατηρούσε. Τόσο όμορφη! Τόσο γλυκιά με μια ηρεμία και γαλήνια . Είχε κάστανα μακριά μαλλιά, πράσινα μεγάλα μάτια  και ένα χαμόγελο τόσο ερωτεύσιμο. Ο Ιάσονας αμέσως της είπε πως είναι πολύ όμορφη. Η Ανθή χαμογέλασε και δεν του μίλησε καθόλου. Έμεινε κι αυτή να τον κοιτάει αποσβολωμένη, τα ξανθά μπούκλα μαλλιά του, τα υπέροχα γαλάζια μάτια του και το ευγενικό χαμόγελο του. Κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον με έναν μοναδικό τρόπο. Ο Ιάσονας αποφάσισε να διακόψει αυτήν τη σιωπή  «Η Ανθή είσαι ,σωστά;» της λέει. Και αυτή του απαντάει μονολεκτικά «Ναι».

     Τα παιδιά άρχισαν να μιλούν για το πρόβλημα του Ιάσονα και το πώς μπορούν να τον αποδεχτούν οι γονείς του για αυτό που είναι. Ξάπλωσαν στην πλατεία ,στο μέρος που είχε έναν μικρό κήπο. Όσο κινούσε η Ανθή τα χέρια της, ο Ιάσονας παρατήρησε μια μελάνια στο δεξί της χέρι. Διακόπτοντας ό,τι έλεγε την ρώτησε τι είναι αυτό στο χέρι της. Η Ανθή πανικοβλήθηκε και το έκρυψε βιαστικά, απαντώντας «τίποτα», ένα χτύπημα στο μπάσκετ . Ο Ιάσονας το αγνόησε και συνέχισε να μιλά.

     Ήρθε και η στιγμή του αποχαιρετισμού. Τα παιδιά είπαν ότι θα ξανασυναντηθούν σύντομα .

     Όταν ο Ιάσονας γύρισε στο σπίτι του, οι γονείς του ήθελαν να μάθουν κάθε λεπτομέρεια της συνάντησης με αυτό το κορίτσι. Όμως ο Ιάσονας αρνήθηκε να μιλήσει και πήγε κατευθείαν στο δωμάτιο του.

    Από τότε τα δύο παιδιά άρχισαν να συναντιούνται όλο και πιο συχνά. Η Ανθή άρχισε να αναπτύσσει συναισθήματα για τον Ιάσονα, παρόλο που γνώριζε πως ήταν μάταιο. Δεν μπορούσε όμως να αγνοήσει το πόσο όμορφος ήταν, πόσο γλυκά της μιλούσε και  πόσο νοιαζόταν για εκείνη, όταν και αυτή είχε τα δικά της προβλήματα. Την είχε κερδίσει από την πρώτη στιγμή που τον είδε για πρώτη φορά. Έρωτας με την πρώτη ματιά θα έλεγε κανείς. Ωστόσο, ο Ιάσονας έβλεπε την Ανθή ως ένα στήριγμα στις δύσκολες στιγμές , αλλά και ως ένα γλυκό και αγνό άτομο. Την έβλεπε ως αδερφή. Μπορεί και ως γονέα, αφού οι ίδιοι του οι γονείς δεν ανταποκρίνονταν στον ρόλο τους . Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που τον στήριξε τόσο πολύ. Ήταν κάτι ξεχωριστό γι΄ αυτόν. Αλλά και πάλι δεν ήταν αμοιβαία τα συναισθήματα. Προσπαθούσε η Ανθή να αποβάλλει τα συναισθήματα γι΄αυτόν δίχως αποτέλεσμα. Έπρεπε να συνεχίσει να τον στηρίζει ως φίλο ή ως αδερφό. Ήταν τόσο δύσκολο για αυτήν καθώς ερχόταν σε πολύ κοντινή επαφή με τον Ιάσονα και δεν μπορούσε να σταματήσει να νιώθει έτσι για αυτόν. Αντίθετα ,όσο ο καιρός περνούσε, τα συναισθήματά της γίνονταν όλο και πιο έντονα.

     Από την άλλη η κατάσταση του Ιάσονα με τους γονείς του γινόταν καλύτερη. Πίστευαν πως η ιστορία με τον Πέτρο ήταν μια λάθος προσέγγιση και τώρα που ο Ιάσονας συναντούσε την Ανθή ,τα πράγματα για αυτόν έγιναν κανονικά. Σαν να λένε έμμεσα πως όλη η προηγούμενη κατάσταση ήταν παράλογη και άτοπη. Ωστόσο, ο Ιάσονας δεν μπορούσε να αρνηθεί πως τώρα η σχέση με τους γονείς του ήταν καλύτερη. Αυτό τον καθησύχασε με έναν τρόπο. Είχε πολύ καιρό να αισθανθεί έτσι με τους γονείς του. Αυτό φυσικά το όφειλε και στην Ανθή. Άμα δεν ήταν αυτή, θα είχε χάσει το μυαλό του, μπορεί να είχε κάνει κακό στον εαυτό του. Της χρωστούσε αιώνια ευγνωμοσύνη για τη στάση της και την υποστήριξή της.

     Γι` αυτό και σκέφτηκε ο Ιάσονας πως ήταν μια καλή ιδέα να ζητήσει από την Ανθή  να γίνει η κοπέλα του. Την ίδια στιγμή κιόλας της στέλνει μήνυμα λέγοντας την σκέψη του και πως αυτό μπορεί να κάνει καλύτερη όχι μόνο τη σχέση του με τους γονείς του αλλά και την εικόνα του στο σχολείο. Περίμενε με ανυπομονησία την απάντησή της. Και τότε αυτή απάντησε θετικά, της άρεσε σαν σκέψη.

     Το σχέδιο τους εφαρμόστηκε κατευθείαν. Πρώτα ο Ιάσονας το ανακοίνωσε στους γονείς του. Έμειναν άφωνοι! Αλλά ήταν πολύ χαρούμενοι για τη σχέση του γιου τους με μια κοπέλα . Πίστεψαν πως όλη η προηγούμενη ιστορία θα έμενε στην άκρη και θα ξεχνιόταν. Ο Ιάσονας γνώρισε στους γονείς του την Ανθή και έδειχναν πολύ ικανοποιημένοι από την επιλογή του γιου τους. Η Ανθή ήταν όμορφη, η ιδανική κοπέλα. Δεν της έλειπε τίποτα.

     Έπειτα ο Ιάσονας άρχισε να πηγαίνει παντού με την Ανθή. Οι συμμαθητές του δεν πίστευαν στα μάτια τους. Ο Ιάσονας, που τον κορόιδευε όλο το σχολείο, επειδή του άρεσε ο Πέτρος, τώρα ήταν με μια κοπέλα τόσο όμορφη και εντυπωσιακή. Από τότε τα αρνητικά σχόλια για τον Ιάσονα έπαψαν να υπάρχουν. Ήταν πια ευτυχισμένος!

     Και η Ανθή ήταν πολύ ευτυχισμένη με την κατάληξη, αφού έβλεπε τον Ιάσονα τόσο ευτυχισμένο και να χαμογελάει όλη την ώρα. Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι έστω και με αυτή την ψεύτικη σχέση θα ήταν και οι δύο χαρούμενοι. Η Ανθή με αυτόν τον τρόπο μπορούσε να εκφράσει τα συναισθήματά της χωρίς φόβο και ας μην τα πίστευε ο Ιάσονας. Αυτό ήταν αρκετό. Ωστόσο δεν έπαψε ποτέ να ελπίζει, να εύχεται και να ονειρεύεται πως αυτό ήταν αληθινό και τα συναισθήματα που είχε αναπτύξει η Ανθή ήταν αμοιβαία. Δεν ξέρουμε τελικά τι ένιωθε  ο Ιάσονας. Ήταν ικανοποιημένος με την όλη κατάσταση; Αποδέχτηκε τον εαυτό του;...