Μιχάλης Γκρέμης Λιαδής "Το κόκκινο παπούτσι"

Γενικό Λύκειο Βέλου  / Έπαινος

Είδα στη βιτρίνα ένα κόκκινο παπούτσι

Ένα κόκκινο παπούτσι στον δρόμο για προμήθειες

Κόκκινο σαν τη φωτιά, δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητο…

 

Σαν μέρα φάνταζε ο ουρανός

από τα πυροτεχνήματα γύρω μου,

αλλά εγώ το κόκκινο παπούτσι κοίταγα…

 

Πανικόβλητοι γύρω μου οι άνθρωποι

-γιατί δεν ήξερα-

εγώ το κόκκινο παπούτσι σκεφτόμουν…

 

Οι σειρήνες γύρω μου ασταμάτητα φώναζαν,

μα εγώ το κόκκινο παπούτσι ήθελα…

 

- Μαμά, πότε θα πάρουμε το κόκκινο παπούτσι;

- Το κόκκινο παπούτσι θα μας το πάρει, όταν γυρίσει, ο μπαμπάς…

- Και πότε θα γυρίσει;

- Όταν σταματήσουν να φωνάζουν οι σειρήνες…

 

Έτσι, να σταματήσουν οι σειρήνες πώς και πώς εγώ περίμενα…

Το κόκκινο παπούτσι θέλω να ’χω,

το κόκκινο παπούτσι όλοι να ’χουμε.

 

- Μαμά, οι σειρήνες σταμάτησαν, γιατί δεν ήρθε ο μπαμπάς;

- Ο μπαμπάς έφυγε…

- Και το κόκκινο παπούτσι;

- Το κόκκινο παπούτσι μάς το πήραν!

 

Μια δεκαετία περπάτησα κι ακόμα να ’ρθει ο μπαμπάς

με το κόκκινο παπούτσι…