4ο Γενικό Λύκειο Κορίνθου / 3ο Βραβείο Ποίησης (Λύκειο)
Κάποιες
ξάστερες νύχτες
αλησμόνητες
σιωπές
παλεύουν
με δαίμονες.
Ξεδιψούν
με δάκρυα νοσταλγίας.
Και
ύστερα, όταν ο ήλιος ανατείλει,
φωλιάζουν
περιμένοντας το αύριο.
Και
αν ήμουν χαμένος,
και
αν ήσουν το χάος,
δεν με ένοιαζε,
γλυκόπικρο
το βάσανο,
φτάνει
που ήξερα ότι ζω λίγο από σένα.
Σάμπως
ήξερα να ζω;
Προτίμησα,
βλέπεις,
να παλεύω με δαίμονες,
για να σε ζήσω.
να παλεύω με δαίμονες,
για να σε ζήσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου