Μαρία Χριστίνα Μουρλίδη ''Μια βαλίτσα ελπίδα''

4o  Γενικό Λύκειο Κορίνθου /  2o Βραβείο Ποίησης (Λύκειο)

Ένας δράκος τύλιξε την κούνια σου

Αλυσόδεσαν τα όνειρά σου

Θόλωσαν, συννέφιασαν τα μάτια σου

Βαρίδια τα πόδια σου

Βουλιάζεις στον βούρκο της αλαζονείας

Τον ουρανό σου δεν στολίζουν σμήνη περιστέρια

Τον μαυρίζουν στοιχειά και συμφέροντα

Το νανούρισμά σου φωνές που σπαράζουν στο χαλάζι από σφαίρες

Ηχεί στα αυτιά σου καυτή  η  ανάσα του πολέμου

Ασφαλίζεις τα βλέφαρά σου στην αγκαλιά της

 Στον άγγελό σου, στην ασπίδα σου

Εννέα μήνες στα σπλάχνα  της

Για πάντα στη σκέψη της

Προσεύχεται ανέγγιχτη να μείνει η καρδιά σου

Κάθε παλμός σου δίνει νόημα στην ύπαρξή της

Μερόνυχτα πορεύεσαι πλάι της

Αγκιστρώνεσαι στο χέρι της, την κρατάς σφιχτά

Σέρνεις μια βαλίτσα αθωότητα

Χαράζει στο χώμα τον δρόμο της ξενιτιάς

Ένα μαντήλι της μπλεγμένο στο λαιμό σου, δεμένο στην ψυχή σου

Ένα μοιραίο παραπάτημα, γλιστράς από τη στοργή της

Μοιάζεις έρμαιο στον όχλο της μάζας

Ανήμπορος να αντισταθείς, βουβή η κραυγή σου

Παύεις να είσαι το γιασεμί της, χρήζεσαι  ''πρόσφυγας''…

Εννιά γράμματα, διπλές μαχαιριές

Κουλουριασμένος στην πλώρη ενός σαπιοκάραβου

Προορισμός σου το χάος, σφυρηλατημένος με πόνο

Η μορφή της κεντά τον ύπνο σου

Ακροβασία σε τεντωμένο σχοινί το παρόν σου

Για προσκέφαλό σου αυτή η βαλίτσα, μοναδική Σταθερά σου...