Σάββατο 13 Ιουνίου 2020

Χρυσάνθη Μυλωνά ''Ανάσα''

Γυμνάσιο Κρυονερίου  / Έπαινος


Νιώθω τη θλίψη
που έχει η καρδιά
αυτών που ζουν
μονάχοι μες στην ερημιά.

Νιώθω τον πόνο
που έχει η ψυχή
όσων ξέφυγαν
από την καταστροφή.

Χαμένες πατρίδες
άνθρωποι δίχως ιδανικά
ψάχνουν για μια ζεστή αγκαλιά.

Η ζωή δεν υπάρχει,
η ελπίδα δεν ζει,
η φωνή πια δεν έχει αντοχή.

Οι άνθρωποι φεύγουν χωρίς καμιά επιλογή
μες στου πολέμου τη ριπή.
Τις οικογένειές τους ελπίζουν να βρουν
στα τέσσερα μέρη του κόσμου που θα βρεθούν.

Όμως η ελπίδα τους για ζωή θα ζει,
εάν εμείς τους δείχνουμε τη διαδρομή.


1 σχόλιο:

     Πιστεύοντας βαθιά ότι το σχολείο οφείλει να δίνει ευκαιρίες στους μαθητές για βιωματική μάθηση διοργανώσαμε για 7η σχολική χρονιά τον Π...