Παρασκευή Μαρία Γαλάνη ''Είδωλο''

1^ο Γυμνάσιο Κιάτου  /  Έπαινος

Εσύ, άνθρωπε, κοίτα το είδωλό σου στον καθρέφτη

Κοίτα, κοίτα και πες μου τι βλέπεις

Ούτε εσύ ο ίδιος δεν αναγνωρίζεις τη μορφή σου

Ούτε εσύ ο ίδιος δεν συνειδητοποιείς την κατάντια σου

Την κατάντια της υποκρισίας σου

Πίσω απ’ την υποκρισία προσπαθείς να κρυφτείς

Είναι η ασπίδα σου, το καβούκι σου

Προβάλλεις κάτι που δεν είσαι

Δημιουργείς μια εικόνα ιδανική

Μια εικόνα που θεωρείς ιδανική

Για εκείνους, όχι για εσένα

Διότι εσύ ξέρεις την αλήθεια

Ξέρεις ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται

Παρόλα αυτά συνεχίζεις να δίνεις ψεύτικες εντυπώσεις

Για να γίνεις αρεστός

Σε εκείνους, όχι σε εσένα

Να ΄σαι  λοιπόν μπροστά απ’ τον καθρέφτη

Με δάκρυα να κυλούν στο πρόσωπό σου

Κραυγάζεις μανιωδώς το όνομά σου

Ήρθε η στιγμή που σιχάθηκες το ψέμα σου

Αναζητάς απεγνωσμένα τον εαυτό σου

Αυτόν που παθιασμένα αλλοίωνες, για να προβληθείς

Τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα

Μην παραδίνεσαι

Βγες από τη φυλακή που μόνος κατασκεύασες

Τώρα που κατάλαβες, έχεις τη δύναμη

Έχεις τη δύναμη να αλλάξεις τα πάντα

Ελευθερώσου!