Γενικό Λύκειο Βέλου / Έπαινος
Ένας χρόνος πέρασε
από την καραντίνα,
θυμάμαι πως ξεκίνησε
πέρυσι, Μάρτη μήνα.
Είπαν πως ένας φονικός
ιός
χτύπησε τον πλανήτη
και πως για να
γλιτώσουμε
πρέπει να μπούμε σπίτι.
Δύο εβδομάδες είπανε
να απομακρυνθούμε,
στο σπίτι μας να
μείνουμε
κι άνθρωπο να μη δούμε.
Κι οι δύο γίνανε πολλές
και οι πολλές πληθύναν
κι όλοι οι άνθρωποι
τελικά
στο σπίτι τους ξεμείναν.
Κλείσανε όλα τα καφέ,
λουκέτο στα μπαράκια
κι από τα εστιατόρια
βγαίνουμε σε παρκάκια.
Μάσκες κι όχι χαμόγελα
βλέπεις παντού στον
δρόμο
και όλοι εξαφανιζόμαστε
σαν δούμε αστυνόμο.
Μα κάθε που θα κοιμηθώ
το σκέφτομαι πως θα
`ρθουν
μέρες πολύ καλύτερες
που ακόμα δεν υπάρχουν.
Κι αν θέλετε μια
συμβουλή,
ζήστε την κάθε μέρα,
έτσι κι αλλιώς το αύριο
βρίσκεται στον αέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου