2ο Γενικό Λύκειο Κιάτου / Έπαινος
Γράψε, γράψε, πες, μάθε,
άντε και φτου απ’ την αρχή.
Βρες, σημείωσε, ξέχνα και πάθε.
Είναι μια δύσκολη ζωή.
Ζητάνε, ζητάνε, όλο τα τετράδια κοιτάνε,
οι ασκήσεις μπέρδεμα μεγάλο.
Φωνάζουν, μαλώνουν, αλλά το μετανιώνουν.
Ε μα δεν πάει άλλο!
Γιατί να υποφέρεις;
Γράψ’ το στα παπούτσια τα παλιά.
Αλλά η ερώτηση παραμένει.
Πώς θα την βρεις τη ρημάδα τη δουλειά;
Έρχεται όμως εκείνη η στιγμή
στο τέλος της χρονιάς εκείνη η μοιραία.
Συλλογίζεσαι και σκέφτεσαι την επιλογή.
Να βγεις τώρα με την παρέα;
Γράφεις στις εξετάσεις,
ιδρώνεις και απελπίζεσαι.
Προσπαθείς να θυμηθείς
και αρχίζεις να ζαλίζεσαι
Πας να δώσεις το γραπτό
και ο πόνος στο κεφάλι σε έχει ζορίσει.
Παρατηρείς όμως κάτι παράξενο,
πως το ξυπνητήρι έχει από ώρα
χτυπήσει.
Σηκώνεσαι από το κρεβάτι αλαφιασμένος.
Κοιτάς τον ήλιο που στον ορίζοντα
έχει ανέβει
και την γκριζοπράσινη θάλασσα που
πάντα σε μαγεύει,
καταλαβαίνοντας ότι στο μάθημα
είσαι πάλι αργοπορημένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου